'''Η πνευματική ζωή είναι μεν ανθρώπινη ,αλλά έχει άκτιστον χαρακτήρα ,καθώς έχει ο άνθρωπος κοινή ζωήν μετα του Θεού''
Αυτό σημαίνει πως κάθε δευτερόλεπτο η χάρη του Θεού κάνει έργο στην ψυχή μας.
Δεν φαίνεται αλλά γίνεται .Όταν τρίβουμε το μάρμαρο ,κάθε στιγμή το γρατσούνισμα στην επιφανειά του είναι ανεπαίσθητο ως ανύπαρκτο,αλλά αυτό κάνει την δουλειά του,λίγο-λίγο λειαίνει το μάρμαρο.Το ίδιο όταν σκαλίζουμε ένα ξύλο .Σιγά σιγά βγαίνει ένα τέλειο έργο :ένα άγαλμα από τον ακατέργαστο όγκο του μαρμάρου ή ένα σκεύος από την άμορφη μάζα του ξύλου .
Έτσι και με τον λόγο του Θεού .Εφόσον τον μελετούμε χωρίς προκατάληψη και με
με υπομονή μέχρι να καρποφορήσει μέσα μας η σωτηρία την στιγμή που δεν μας προσφέρονται οι αλήθειες του Θεού αποδυμαμωμένες ,έτσι δηλαδή που να μας αποκοιμίζουν ή να μας καλοπιάνουν ,αυτές μέσα μας προκαλούν σεισμό και κάνουν έργο αφυπνίσεως και εγρηγόρσεως.
Για αυτό ,όπως και να αισθανόμαστε ,να προσεγγίζουμε τα του Θεού -μελέτη του Θείου Λόγου,προσευχή ,λατρεία με μια τέτοια διάθεση .Σαν να είναι η πρώτη φορά που το κάνουμε αυτό ,καθώς με όλα αυτά αποβλέπουμε στο να γίνει βαθύτερη και πιο ουσιαστική η κοινωνία μας με τον Χριστό ,με τον εαυτό μας με τον πλησίον
Κάθε φορά που διαβάζουμε κάτι ή πάμε να προσευχηθούμε ,να έχουμε την αίσθηση ,ότι πάμε να χτυπήσουμε πιο βαθιά εκεί που θέλουμε να ανοίξουμε ''πηγάδι''.
Χτυπάμε στο ίδιο σημείο πάλι αλλά κάθε φορά πάμε πιο βαθειά
Έτσι γίνεται και με την κοινωνία μας με τον Χριστό .Με ένα ''Κύριε ,ελέησον ''ανοίγει η γραμμή με τον ουρανό.Μα όσο επιμένουμε ,τόσο πιο ουσιαστική είναι η επαφή ,ακούμε ,καταλαβαίνουμε όλο και πιο σωστά τον Θεό ,του μιλάμε όλο και πιο ώριμα ,όλο και πιο πλήρως ανταποκρινόμαστε.
Αν τάχα για ποικιλία ,κάθε φορά κτυπάμε και κάπου αλλού δεν θα ανοίξουμε πηγάδι παρά μόνο λάκκους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου